When you are in Rome, do what the Romans do

Nung unang araw ko sa site, ipinakilala ako sa mga kasamahan sa trabaho. Almost lahat ay puro bumbay maliban sa isang Malaysian, Indonesian, at isang Scottish. Yung iba, akala yata ay bumbay din ako. sabi ba naman (ito ang pagkakaintindi ko sa sinabi), "Kudu namu kriva?". kaya sabi ko tuloy sa kanya, "Aba! Namu rin!!" Bwahahaha. Tapos ipinaliwanag ng isa na hindi nga ako bumbay. Tapos ang sabi, “Oh. So what did you say? Is that your language”. Ang sabi ko na lang sa kanya, “Yes. And I said I don’t understand you”. Hehehe. Kailangan din kahit paapano, may knowledge ka ng konti sa salita nila, lalo na kapag bumibili ka sa palengke dahil halos karamihan ay di nakakaintindi ng ingles. At least, dapat alam mo ang numbers para sa mga presyo.

Halos lahat ng tao dito, may mobile phone na din. Mas mahirap nga lang kumuha ng SIM or unit kapag di ka tagarito (lalo na ako na foreign dito). Kahit mga Indian na di tagarito (from other cities, I mean) ay hirap din makakuha ng unit or SIM. Unlike sa Pinas na talamak ang bentahan ng mga units. Kahit na sino ay pwede makabili. Kaya di mo na ma-trace ang mga numbers. Mabuti na lang, binigyan ako ng SIM sa site after 2 weeks of non-stop kulitan, hehehe. Malamang marami nang nagtetext sa akin sa dati kong SIM. Kaso, di ako makakuha ng signal dito. Bago ako umalis dito, malamang na mawalan na ng tuluyan ng signal dahil nga un-attended for so long.