Gone Too Soon -

Masyadong mabilis ang mga pangyayari. I was advised only last Thursday, July 9 (which was my OFF day because I have worked for 4 days night shift). Natutulog pa ako nang biglang may tumawag sa phone ko. Two hours pa lang yata ang naitutulog ko nun. Yun nga, inabisuhan ako na magbalut-balot na dahil aalis na ako by Saturday (July 11). Pagkatapos ay sinabihan ako na mag-online dahil may kailangang i-send na document sa hub namin. Tangina naman! Ni hindi ko na halos maisip kung ano ang mga ieempake ko sa sobrang bilis ng mga pangyayari. Plus yung turn-over pa na nangyari sa planta. Tsk tsk tsk. Walang kakupas-kupas talaga. Di na rin ako nakapag-online sa airport. Gusto ko sana i-update itong blog ko dun pero wala na rin masyadong time. Puyat pa dahil may emergency party na nangyari nung Friday night. Ganito ang trabaho namin. Pag gusto ka ilipat, kahit ano pa ang ginagawa mo. Wala na din ang mga balak kong bilhin sa pag-uwi ko. Dapat kasi, last week of August pa ako uuwi para sa Preliminary acceptance, pero nangyari na ang nangyari. Gosh!

Time Flies -

Parang kailan lang, ang mga pangarap ko'y kay hirap abutin. Teka, kanta yata yun ah? I mean, parang kailan lang, na kadarating ko lang ng Vietnam. February 5 noong ako ay unang dumating dito. Ngayon ay July na. Eksaktong pang-limang buwan ko bukas, July 5. Napakabilis ng araw. Ganito yata talaga pag tumatanda ang tao. Noon kasing bata ako, parang napakatagal mag-aral. Biruin mo nga namang 15 years lahat ng bubunuin mo hanggang college. Pwera pa kapag may mga vocational ka pang kukunin. Katulad ko na kumuha ng practical electricity before kumuha ng engineering. Na-late kasi ako ng enroll dati kaya tuloy nag-decide na ako na kumuha ng vocational para lang hindi ako nabakante sa bahay. Sa totoo lang, vocational lang ang gusto ng tatay ko dahil natatagalan sa mga 5-year course. Mabuti na lang at nagpumilit akong mag-aral. Teka uli, lumalayo ang kuwento ko.

Dapat ay last week of May, nasa Pinas na ako at a week after that, punta na ako ng UK. Nag-abiso ang UK project na kukunin na nila ako para support doon. Ok lang sa loob-loob ko. Panibagong environment, panibagong pakikibaka. Pero pumalag ang Vietnam project. Kailangan pa raw nila ako dito. Napag-alaman ko na lang na di na nga ako kukunin. Nag-expire ang UK VISA ko last June. May natanggap na naman akong e-mail na kinukuha lahat ng requirements ko para sa panibagong work permit for UK project. Ibinigay ko naman lahat. Pero di na ako umaasa na pupunta ako sa UK project dahil ilang beses na ring nangyari ang ganito. Kukunin ang mga documents sa yo. Pag nakuha na lahat, naayos na ang VISA at kung anu-ano pa, sa ibang lupalop ka naman ibabato. Ganito ang kumpanya ko. Unpredictable. Puro tingin yata sa alapaap kapag nagdesisyon. Pero ok pa rin dahil trabaho pa rin naman ito. Ang plano dito, hanggang August na lang at PAC (Preliminary Acceptance Certificate) na. Pagkatapos, turn-over na. Isang buwan na lang at August na. Mabilis naman ang araw. Di ko nga namamalayan ang isang linggong lumilipas eh. Lalo na at panay pang-gabi ako. Uuwi na din ako sa Pilipinas kong minamahal.